Cryptische aanwijzingen

Tijdens hun reis stopte Sophie af en toe om woorden te mompelen of naar iets in de verte te wijzen.

Haar zinnen waren cryptisch, als puzzelstukjes: “Ze volgden de rivier”, “Nacht onder de sterren”, “Stemmen in het groen”.

Elke hint prikkelde Francesca en haar grootvader, bood een glimp van de reis van de Andersons, maar liet het volledige verhaal net buiten bereik.