Verloren in de vertaling
Francesca en haar opa wisselden blikken van verwarring en bezorgdheid uit. Sophie’s Engels was gebroken, haar zinnen half gevormd en doorspekt met een vreemd accent.
“Rustig aan, lieverd,” drong Francesca zachtjes aan. Sophie’s pogingen om het uit te leggen werden beantwoord met knikjes van aanmoediging, maar het gebrek aan begrip was duidelijk.
De communicatiebarrière was frustrerend voor iedereen en zorgde voor een voelbare spanning in de kamer.
