Fragmenten uit het verleden

Door de wirwar van woorden slaagde Sophie erin om kleine, maar aangrijpende details over te brengen. “We… wandelen… vele dagen,”

zei ze, terwijl haar stem wegzakte alsof ze in haar geheugen was verzonken. Haar handen maakten vage gebaren die het lopen nabootsten.

Francesca en haar grootvader vingen glimpsen op van een schrijnende reis, maar het volledige plaatje bleef ongrijpbaar.

Elk fragment van haar verhaal verdiepte het mysterie van wat er gebeurd was.