Zintuigen op scherp
Liggend in hun geïmproviseerde bedden, stuurde elk geritsel van bladeren, elk gekraak van een tak schokken van alertheid door Francesca en haar opa.
Hun verbeelding maakte levendige beelden van wat er zich buiten de ring van vuur zou kunnen bewegen. De duisternis van de jungle voelde als een levende entiteit die toekeek, wachtte.
De nacht was een deken van onzekerheid, waardoor hun harten sneller klopten bij elk onbekend geluid.
