Hij ging naar binnen

Zodra de auto voor het politiebureau tot stilstand kwam, maakte Mr Dalton haastig zijn gordel los met een gevoel van urgentie dat geen ruimte liet voor uitstel. “Dank je, Samantha,” sprak hij op een haastige, bijna ademloze toon, voordat hij bijna uit de auto sprong en naar de ingang van het politiebureau sprintte.

Meneer Dalton had niet expliciet gezegd of Samantha wel of niet op hem moest wachten, maar instinctief voelde ze een sterke neiging om te blijven. Terwijl ze in haar auto zat, begon ze na te denken over de wervelende draaikolk van gebeurtenissen die zich net hadden ontvouwd.