Meneer Dalton terug

Toen Mr Dalton terugkeerde naar de auto, ontgrendelde ze de deur zonder een woord te zeggen. Op het moment dat hij op de passagiersstoel ging zitten, brak de dam die zijn emoties tegenhield. Tranen stroomden over zijn gezicht, elke druppel een zichtbare manifestatie van de overweldigende emoties die hij met moeite had weten te bedwingen.

“Ik kan niet geloven dat dit gebeurt. We moeten haar vinden, Samantha; we zijn verplicht haar te redden!” riep Mr. Dalton uit. Zijn stem was zo wanhopig dat het nog lang na het uitspreken van de woorden in de lucht bleef hangen. Samantha vroeg zich luidop af wie hij dan wel bedoelde.